به گزارش خامی [2]، به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا، [3] حسن عبدالصمد در وبلاگ(باید کاری کرد [4])‌نوشت:

آسیب دیدگی کمر بازیکن برزیل یا سوازنده شدن یک نوجوان فلسطینی؟کدام یک دلخراش تر است؟

[5]

اینکه یک بازیکن فوتبال [6] بر اثر یک اتفاق دچار آسیب دیدگی شود و بازی بعدی تیمش را از دست بدهد آنقدر ارزش خبری دارد، که خبر زنده سوزاندن یک نوجوان فلسطینی [7] و ضرب شتم شدید نوجوانی دیگر [8]، در صدای برنامه جام بیستم گُم شود.

سیاست کثیف اکثر رسانه های قدرتمند  این است که هر گروه یا جریانی که ثروت بیشتری دارد، فردی را مشهور جلوه می‌دهد و بعد به بهانه ارزش خبریِ "شهرت"، اخبار آن فرد را در صدر رسانه خود قرار می‌دهد. تا جایی که رنگ لباس و کفش این فرد هم یکی از دغدغه های اصلی رسانه ها می‌شود.

در این صورت حمله نظامیان صهیونیست به نوجوان فلسطینی دیگر ارزش خبری چندانی ندارد چرا که نه آن نوجوان شخصیتی مطرح بوده و همچنین این اتفاق برای مردم تکراری شده است و به عبارتی " تازگی" ندارد.

حتی زنده زنده سوزانده شدن نوجوان فلسطینی نیز آنقدر "شگفتی" ندارد چرا که از دو سال پیش تا کنون، نه یک جوان بلکه صدها تن در میانمار زنده زنده سوزانده می‌شوند.

درد این نیست که چرا رسانه های غربی این رویه را پیش گرفته اند، بلکه فلسفه ایجاد رسانه آنها این سیاست را دنبال می‌کند، درد این است که چرا در رسانه‌های داخلی اعم از خبرگزاری ها روزنامه ها و برنامه ی صدا و سیما، آتش رویداد های جام جهانی کاغذ خبرهای نوجوان فلسطینی را می‌سوزاند! [5]

نمیدانم چه کسی با چه هدفی ارزش های خبری را این چنین چیده است اما این را می‌دانم وقتی رسانه ای  قوی باشد براحتی می‌تواند حقایق را پنهان کند در واقع رسالت  رسانه ای که باید روشنگری کند تغییر میکند و  دقیقا "تیره گری" می‌نماید.

البته انتظار زیادی از رسانه ها نمی‌رود چرا که آن‌ها خیلی وقت است که برای پیشرفت ظاهری ،احساس کردند که دقیقا باید جای پای  رسانه های غربی ها بگذارند و خود را توجیه کردند که «ما فقط سبک را از آنان می‌گیرم و خود محتوای مفید در آن می‌گنجانیم»

اما دریغ از اینکه کمی به مغر مبارک فشار بیاورند و بگویند که که چرا خود، ارزش های خبری را تعیین نکنیم..

هیچ کس با خود نگفت که آیا می‌شود فلان ارزش خبری را زیاد و حذف کرد.

شاید برای همین است که رسانه ها حرف های پخته یک دانش آموز پیرامون راهکارهای مقابله با جنگ نرم را نادیده میگیرد و ترجیح می‌دهد حرف های کلیشه ای فلان مسئول مشهور را تیتر اول رسانه خود قرار دهد.چرا که اصل " شهرت" یکی از ارزش های خبری است و دقیقاً با روایت حضرت علی(ع)‌تناقض دارد که انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال (ببین چه چیزی می‌گوید نه اینکه چه کسی می‌گوید.

هیچ کس سعی نکرد روش های انتقال پیام را از آیات و روایات استخراج کند تا ما با سبک جدیدی در خبر، گزارش،نامه، داستان و...آشنا شویم.

وقتی در روز شهادت و ولادت ائمه، تنها پیام تسلیتی یا ولادتی را در گوشه صفحه روزنامه میبینیم..

 وقتی  مطالب اخلاقی و اعتقادی جایی در صفحه اول روزنامه و یا خبرگزاری‌ها ندارد...

وقتی سخن رهبرمعظم انقلاب را فقط فردایش در روزنامه‌ها یا خبرگزاری‌ها می‌بینم و از پس‌فردایش دیگر سخنی از آن مشاهده نمی‌کنیم

عمق فاجعه را متوجه میشویم. [5]

متاسفانه برخی رسانه های ارزشی که قصد و هدف خیری را در نبرد رسانه ای دنبال می کردند به علت تبعیت کورکورانه از روش های رسانه های غیر ارزشی، و نیفزدون پیوست فرهنگی، از هدف اصلی خود بازماندن و آرام آرام دچار دگرگونی و تغییر در ارزشها شدند.

باز هم باید صدا را بلند کنیم و بگوئیم "ای علمای رسانه به داد اسلام برسید" [9]