به گزارش خامی [2]، به نقل از سایت زنان استان کهگیلویه و بویراحمد(ایل بانو) [3] ستار هدایت خواه؛ عضو سابق کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، نماینده اسبق مردم بویراحمد و دنا نوشت: دل آدم ها معمولاً در بند و مطیع دیده ی آن ها است مگر ابر مردانی که به مرحله ای از قدرت روحی رسیده اند که دل هاشان بی ارداه و خواستشان به هیچ جانبی میل نمی کند، این ها نوادرند و النادر کلامعدوم.سخن از انسان های عدای و معمولی است نه اولیاء، هر گاه دیدگان آدمی ولو ناخودآگاه به چهره ی آرایش کرده یا به سر و گردن ببرهنه زنی جوان بیفتد، علاوه بر بر این که اشتغال فکری و آشفتگی روحی و خیال پروری را در پی دارد،زیرا عنان خیال در دست او نیست تا مهارش سازد. [3]

از آن جا که به خاطر موانع اعتقادی وعرفی واجتماعی نمی تواند خواسته های دل را برآورده سازد و به ویژه اگر این صحنه ها و دل مشغولی ها تکرار شود، موجبات ابتلا به بیماری های روانی، ضعف اعصاب، کم اشتهایی و اختلالات گوارشی و.... را فراهم می آورد.

غریزه جنسی در مواقعی که مناظر شهوت انگیز در معرض دید انسان قرار داشته باشد، به صورت انقلاب جنسی در می آید،که اگر مرتباً ارضا شود از نظر تکرارو اگر ارضا نشود از لحاظ وارد شدن شوک های مکرر به مغز و قلب، بیماری های غیر قابل علاج را به وجود می آورد .

پس غریزه ای که به حال غلیان و انقلاب درآید و به موقع ارضا نشود آثار بدی در ارگانیزم بدن به جای می نهد که غالباض درمان ناپذیر است. [3]

روان پزشکان در کسانی که مدتی گرفتار تحریکات جنسی بدون ارضا شده اند علاه بر بیماری های عصبی(روان تنی)ناراحتی های دیگری را نیز به وفور ملاحظه کرده اند از جمله: دشواری در تنفس،درد در اطراف قلب، بالا رفتن تپش قلب، ضعف و خستگی و کوفتگی عمومی، درد و مالش معده، سردرد، هراس و دلهره از خطرات غیر قابل توصیف، بی قراری و ناآرامی، بی خوابی و کم اشتهایی و خستگی فکر و دماغی. [3]

استاد شهید مرتضی مطهری در این زمینه می نویسد: روح بشر فوق العاده تحریک پذیر استف اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است و از آن پس آرام می گیرد.

همان طور که بشر در ناحیه ثروت و مقام از تصاحب ثروت و از تملک جاه و مقام سیر و اشباع نمی شود در امر جنسی نیز چنین است . هیچ مردی از تصاحب زیبارویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره هیچ دلی از هوس سیر نمی شود.

از طرفی تقاضای نامحدود خواه و ناخواه انجام ناشدنی است و مقرون و با نوعی احساس محرومیت، دست یافتن به آرزوها به نوبه ی خود منجر به اختلالات روحی و بیماری های روانی می شود. [3]

چرا در دنیای غرب این همه بیماری روانی زیاد شده است؟ علتش آزادی اخلاقی جنسی و تحریکات فراوان سکسی است که به وسیله ی جراید و مجلات و سینماها، تئاترها، محافل و مجالس رسمی و غیر رسمی و حتی خیابان ها انجام می شود.

به هر حال ادعای ما این است که بی حجابی در جامعه بیماری جسمی و روانی ایجاد می کند زیرا وقتی زن با پیکر آراسته «عریان نما» خود را در دیدگاه مرد قرار می دهد، خواه ناخواه  هوس جنسی مرد را بر می انگیزد و چون به خاطر موانع شرعی یا عرفی و قانونی این هوس برانگیختهف ارضا نمی شود پریشانی فکرو فشار روحی ایجاد می کند، احساس محرومیت و ناکامی را بیدار می سازد و در صورت تکرار تعادل آدمی را به می زند و سرانجام موجب بیماری های روانی می شود. چنانچه در یکی از روزنامه های هندی نوشته شده بود:

اخیراً بعضی از روانشناسان و پزشکان به این نتیجه رسیده اند که بسیاز دیدن آن چه میل جنسی را تحریک کند و اشباع نسازدف تعادل فکری و روحی آدم را از بین می برد، برروی مغر و اعصابش اثر سوء می گذارد، رضایت از زندگی را از وی سلب می کند و سرانجام به بیماری روانی و جسمی دچارش می سازد. [3]

این یاداشت در 10 قسمت منتشر می شود.