به گزارش پایگاه خبری باشت نیوز [2]، پروفسور 'هانس دیتر نپ' روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: گونه خاص بلوط زاگرس در برابر خشکسالی ها مقاوم است اما نسبت به چرای بیش از حد دام ها آسیب پذیر است.

وی که روز گذشته به همراه شماری از کارشناسان محیط زیست آلمانی و ایرانی از جنگل های کهگیلویه و بویراحمد دیدن کرد گفت: در کوه های دمچنار بویراحمد، منطقه ای دیدم که دام در آن نبود و از آن محافظت می شد.

دیترنپ افزود: اگرچه شاخ و برگهای درختان آن منطقه به دلیل خشکسالی ها خشک شده بود اما بر اثر ریزش شاخ و برگها، زمین دوباره نیرو گرفته بود و خاک آن تقویت می شد.

وی عنوان کرد: پس از دیدار از منطقه دمچنار در شهرستان بویراحمد و مشاهده فعالیت های صورت گرفته در آن به آینده زاگرس و ترمیم آسیب های وارد شده به آن امیدوار شدم.

دیترنپ بیان کرد: قرار دادن این مکان های با ارزش در مناطق حفاظت شده محیط زیستی می تواند جلوی تخریب طبیعت و تغییر خطرناک اقلیم را بگیرد.

وی با اشاره به سفرش به منطقه دیگری در جنگل های شهرستان بویراحمد گفت: کشت گیاهان دارویی در تنگ سرخ و پیونددادن معیشت مردم بومی به آن، کار سودمند و کارشناسانه ای بود و ادامه این روند، محیط زیست زاگرس را تضمین می کند.

زاگرس از کرانه های دریاچه وان در کردستان ترکیه آغاز شده و پس از گذشتن از استان های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه،همدان، ایلام، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و لرستان تا استان های فارس، کرمان و هرمزگان ادامه می یابد.

در مجموع 12 استان ایران در حوزه رشته کوه زاگرس قرار دارند که 40 درصد از جنگل های ایران را در خود جای داده است.

مساحت کهگیلویه و بویراحمد 1/64 میلیون هکتار است و جنگل های آن به 873 هزار هکتار می رسد.

کهگیلویه و بویراحمد در بخش زاگرس مرکزی قرار دارد.

براساس آمارها تعلیف 50 درصد دام کشور در زاگرس صورت می گیرد.

ایران 8/8 درصد از جنگل های دنیا را دارد.