امام جعفر صادق عليهالسلام - در پـاسخ بـه اين پـرسش كه آيـا مؤمن از جان كندن خود ناراحت مىشود-: نه، به خدا زمانى كه فرشته مرگ (عزرائيل) براى ستاندن جانش مىآيد او بى تابى مىكند. امّا عزرائيل به او مىگويد: اى دوست خدا، بى تابى مكن؛ زيرا سوگند به آن كه محمّد صلى الله عليه و آله و سلّم را برانگيخت، من از پدر مهربانى كه به بالينت بيايد، با تو خوش رفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز كن و بنگر.
حضرت فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم و اميرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسين و امامان از نسل آنها عليهمالسلام، در برابرش نمايان مىشوند و به او گفته مىشود: اين رسول خدا و ... رفيقان و همرهان تو هستند ... در اين هنگام، چيزى براى او خوشتر از اين نيست كه جان از بدنش جدا شود و به منادى بپيوندد.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام: لمّا سُئلَ: هل يُكرَهُ المؤمنُ على قَبضِ رُوحِهِ؟: لا و اللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَكُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلكَ، فيَقولُ لَهُ ملَكُ المَوتِ: يا وَليَّ اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذي بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و سلّملَأنا أبَرُّ بِكَ و أشفَقُ علَيكَ من والِدٍرَحيمٍ لو حَضَرَكَ، افتَحْ عَينَكَ فانظُرْ. قالَ: و يُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم و أميرُ المؤمنينَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسينُ و الأئمةُ من ذُرِّيتِهِم عليهمالسلام فيقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و ... رُفَقاؤكَ ... فما شيءٌ أحَبَّ إلَيهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ و اللُّحوقِ بالمُنادي.
«اصول كافي، جلد3، صفحه127 - منتخب میزان الحکمه،520»