مرحوم ابوالقاسم حالت، طنزنویس معاصر در وصیتنامه با کلمات موزون قالب‌گرفته‌‌اش هر یک از اعضا و جوارح خود را پس از مرگ به تناسب کاربرد و کارایی به مرتبطانش می‌بخشد و شگفتا که چشم‌چرانان و هرزه‌‌نگاهان را اینچنین ریشخند می‌کند و کنایه می‌زند: «به، که هر عضو مرا از پس مرگم به کسی/ که بدان عضو بوَد حاجت بسیار دهید/ این دو چشمان قوی را به فلان چشم‌چران/ که دگر خوب دو چشمش نکند کار دهید».