به نقل از خبرگزاری فارس از یاسوج، محمدرضا باقرزاده امشب در جمع خبرنگاران از دستور اکید استاندار به ارشاد اسلامی برای برپایی مراسم نکوداشت مرحوم حسین پناهی در این استان خبر داد.

وی گفت: حسین پناهی هنرمند فقید و به‌نام کهگیلویه و بویراحمدی بود که در گذشته و حال و آینده عرصه فرهنگ و هنر کشور، استان ما را با یاد و نام حسین پناهی می‌شناسند.

این مسئول ادامه داد: هر چند در سال‌های گذشته کارهای خوبی در حوزه فرهنگی از جمله در خصوص همایش‌ها برگزار شده اما همواره مراسمی که بیانگر شخصیت و منش و اقدامات فرهنگی و کارهای ماندگار این هنرمند فقید هم‌استانی باشد، تاکنون در کهگیلویه و بویراحمد برگزار نشده است.

وی گفت: بنا به دستور استاندار باید این نکوداشت با شکوه و در خور شأن و شخصیت مرحوم حسین پناهی برگزار شود.

به گزارش فارس، حسین پناهی در شش شهریور 1335 در روستای دژکوه از توابع شهر سوق از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد زاده شد.

پس از اتمام تحصیل در بهبهان به توصیه و خواست پدر برای تحصیل به مدرسه آیت‌الله گلپایگانی رفت و بعد از پایان تحصیلات برای ارشاد و راهنمایی مردم به محل زندگی‌اش بازگشت.

حسین پس از مدتی به تهران آمد و در مدرسهٔ هنری آناهیتا چهار سال درس خواند و دوره بازیگری و نمایشنامه‌نویسی را گذراند.

پناهی بازیگری را نخست از مجموعه تلویزیونی محله بهداشت آغاز کرد. سپس چند نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایشنامه‌های خودش ساخت که مدت‌ها در محاق ماند.

با پخش نمایش «دو مرغابی در مه» از تلویزیون که علاوه بر نوشتن و کارگردانی خودش نیز در آن بازی می‌کرد، خوش درخشید و با پخش نمایش‌های تلویزیونی دیگرش طرف توجه مخاطبان خاص قرار گرفت.

نمایش‌های دو مرغابی در مه و یک گل و بهار که پناهی آنها را نوشته و کارگردانی کرده بود، بنا به درخواست مردم به دفعات از تلویزیون پخش شد.

در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، او یکی از نوآورترین نویسندگان و کارگردانان تلویزیون بود.

به دلیل فیزیک کودکانه و شکننده، نحوه خاص سخن گفتن، سادگی و خلوصی که از رفتارش می‌بارید و طنز تلخش بازیگر نقش‌های خاصی بود.

اما حسین پناهی بیشتر شاعر بود و این شاعرانگی در ذره‌ذره جانش نفوذ داشت. نخستین مجموعه شعر او با نام من و نازی در 1376 منتشر شد، این مجموعهٔ شعر تاکنون بیش از شانزده بار تجدید چاپ شد و به شش زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده ‌است.

 وی در 14 مرداد 1383 و در سن 49 سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت و در قبرستان شهر سوق به وصیت خود او فقط به خاطر اینکه مادرش در آنجا دفن شده ‌است به خاک سپرده شد.