به گزارش خامی، به نقل از پاتوق وبلاگ نویسان استان(حرف ناب)، سالها قبل در كتاب فارسي سوم دبستان داستانی بود تحت عنوان "بلدرچين وبرزگر" که در زیرمی‌آید:

بلدرچینی با بچه‌های خود در کشتزاری لانه داشت. روزها به سرعت می‌گذشت و محصول کشتزار به مرحله برداشت نزدیک می‌شد. بلدرچین بیشتر اوقات خود را به گشت و گذار مشغول بود و هر روز از بچه‌ها دور می‌شد؛ اما بچه‌ها، هنوز پرپرواز نداشتند و ناگزیر به سکونت در لانه بودند. هر روز غروب که بلدرچین به کنار بچه‌ها برمی گشت، از آنها وقایع روز را می‌پرسید.

روزی بچه‌ها به او گفتند:«امروز صاحب مزرعه به اتفاق پسرش آمده بود و می‌گفت: زمان برداشت فرا رسیده و محصول هم به اندازه کافی رشد كرده، فردا به فلانی می‌گویم که بیاید و محصول را درو کنيم.» بلدرچین گفت:« نترسید؛ هيچ خطري شما را تهديد نخواهد كرد.» روز بعد دوباره برزگر با فرزندش آمد و گفت:« فلانی گفت: دیروز کار داشتم، فردا حتماً خواهم آمد.»

بلدرچین دوباره به بچه‌هایش اطمینان داد که خطری آنها را تهدید نخواهد کرد! چند روزی به این نحو گذشت و برزگر هر روز برداشت محصول را به این و آن حواله می‌داد، بلدرچین نیز متقابلاً به بچه‌هایش اطمینان می‌داد که خطری آنها را تهدید نخواهد کرد.

سرانجام یک روز غروب، بچه‌ها به او گفتند:« امروز برزگر با فرزندش آمده بودند و وي رو به پسرش كرد وگفت: ديگر منتظر كسي نخواهيم نشست وفردا صبح خودمان مزرعه را درو خواهيم كرد».

بلدرچین خطاب به بچه‌هایش گفت:« آماده شوید تا از این جا کوچ کنیم؛ زیرا این بار برزگر کمر همت بسته و خواهند آمد و هیچ چیز مانع آمدن آنها نخواهد شد؛ بنابراین جایمان دیگر اینجا نیست!»

در این داستان جایگذاری‌های مختلفی می‌توان انجام داد. می‌توان بلدرچین را مسئولینی نام نهاد که در قبال مردم و بخصوص محرومین از خدمات، احساس مسئولیت می‌کنند، می‌توان پر پرواز نداشتن را به کسانی اطلاق نمود که توانایی مداوای خود را ندارند چه به لحاظ مالی و معیشتی و چه به لحاظ سرپرستی که آنها را برای مداوا به شهرهای دور و واجد امکانات پزشکی ببرند و می‌توان دروکننده‌ی مزرعه را آفتی دانست که بی‌توجهی به سلامت نماد آن باشد.

اما امسال از سوی خیرین و وزارت بهداشت طرحی رقم خورد که متخصصین نامدار چشم پزشکی و دندانپزشکی به مناطق محروم اعزام شدند. مناطقی که مردمانش فاقد بیمه‌های درمانی یا حداقل بیمه‌های ناکارامد بودند. این بار نه دستورات بخشنامه‌های مطول عمل نشده صادر شد و نه انتظاری برای گزارشات چرب و چیلی. بلکه خود وزیر شخصا کفش پوشید، شال و کلاه کرد و عازم بخش محروم دیشموک شد تا از نزدیک بخشی از مشکلات بهداشتی این خطه را مرتفع نماید و حتی 10 نفر که مشکل چشمی داشتند خود شخصا جراحی نمودند.

این اقدام بسیار پسندیده وزیر محترم بهداشت جناب آقای‌هاشمی که در نوع خود یک خلاقیت زیبا بشمار می‌رود امید است سرلوحه اقدامات مسئولین قرار گیرد. هر چند از قدیم گفتند چنانچه می‌خواهی کسی را سیر کنی ماهی بهش بده و اگر می‌خواهی برای همیشه سیر کنی ماهیگیری بیاموز. ماهیگیری آموختن در اینجا به معنای توجه به امر مهم بهداشت مناطق دورافتاده و محروم است. تاسیس بیمارستان، توسعه بیمه درمانی برای همه محرومین و کارامد بودن این بیمه‌ها، تخصیص پزشک خانواده و ارتقای شاخص‌های بهداشتی در این مناطق.

لازم به ذکر است كلينيك‌هاي سيار خيريه نورآوران سلامت از بيست و نهم فروردين در ديشموك كار خود را شروع كرده و در ده تیرماه به کار خود پایان داده است و در این مدت خدمات دندانپزشکی به تعداد 2107 بیمار ارائه شد و 460 نفر مورد جراحی چشم قرار گرفتند. همچنین 7325 مورد معاینه چشم پزشکی توسط متخصصین چشم‌پزشکی بعمل آمد و عینک‌های رایگان به بیماران نیازمند واگذار گردید.

در پایان برای وزیر محترم بهداشت و همکارانشان موفقیت، سربلندی و بهروزی آرزومندیم.

انتهای پیام/