به گزارش پایگاه خبری باشت نیوز، کهگیلویه و بویراحمد داراى شش ایل به اسامى: بویراحمد، بهمئى، طیبى، دشمن زیارى، باشت باوى و چرام مى‏باشد. بویراحمد خود به سه قسمت بویراحمد علیا، بویراحمد سفلى و بویراحمد گرمسیر تقسیم مى‏شود. در مجموع ایلات استان داراى ۱۶ تیره، ۱۸۱ طایفه، ۱۸۱۶ اولاد یاتش و ۱۳۴۷۹ خانوار مى‏باشند .

 جمعیت کل شهرستان بالغ بر ۴۲۰۰۰ نفر می باشد .این شهر در بخش مرکزی استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده‌است. شهر چرام دارای مکانهای دیدنی بسیار و ازجمله باغ معروف و مشهور چشمه بلقیس ، باغ عمران ،چشمه کورسا،امامزاده امیر یوسف،سرکرته،باغ و آبشار المون،قلعهٔ قدیمی،روستای تاریخی آرند و باغهای زیبای طسوج بوده و با توجه به سرزمینهای حاصلخیز و شالیزارهای وسیع و زیبا در آن به منطقه سبز و به عنوان «شمالی در جنوب» نامیده می‌شود .

شهر چرام دارای دو نمونه پر محصول برنج مرغوب از نظر کمی و کیفی به نامهای ثبت شده چرام۱ و چرام ۲ بوده است. مردم این شهر با صفا و مهمان دوست بوده به طوری که در استان کهگیلویه و بویر احمد به خونگرمی و مهربانی مشهور و معروف می‌باشند. زبان مردم این شهر  لری است. این شهر از سال ۱۳۵۶ تا کنون دارای شهرداری بوده که در ۳۰ سال انقلاب توجه زیادی به این شهر نشده است .

چرام بین ایل‏هاى بویراحمد سفلى، بویراحمد گرمسیر، باشت و باوى و بویراحمد علیا واقع شده است. این ایل داراى ۱۸ طایفه اصلى و ۱۰ طایفه متفرقه مى‏باشد که طوایف اصلى عبارتند از: آرندى، بایارى، بگ‏ها، بنارى، حسام بهاء الدینى، بى‏رو خرى، خواجه‏ها، دویست، درویش‏ها، دیلگانى، سلمانى‏ها، شیخ گلبهار، شیخونى، گشتاسب، میرزاها، محمود آوودى، مسیح شاهى و اولاد محمد کاظم خان. طوایف متفرقه ساکن چرام عبارتند از: بابکانى، بادلانى، خواجه‏هاى عرب، زیلایى، طاس احمدى، سادات اسماعیلى، سادات امام‏زاده على، سادات علایى، سادات میر سالار .

در پایین بصورت مختصر به بیوگرافی برخی از طوایف شهر چرام پرداخته ایم :

 شيخ گلبارى

اين طايفه خود را منسوب به شيخ دانيال معروف به شيخ گلبار مى‌دانند و مى‌گويند اين شهرت به اين جهت به شيخ دانيال داده شده است که در زمانى‌که اميرتيمور گورکانى به سال ۷۹۵ به کهکيلويه لشکر کشيد و طايفهٔ بويرى را قلع و قمع کرد و با امامزاده على (ع) ملاقات و طلب حاجت و معجزه کرد، و موقعى بود که گل وجود نداشت. امامزاده به شيخ دانيال دستور داد جهت اظهار و بروز معجزه گل حاضر کند و او چون گل به مجلس اميرتيمور آورد شيخ گليار لقب گرفت و اولاد و اعقاب او به اين شهرت معروف شده‌اند .

 شيخ حسينى

نام اين طايفه در گويش محلى با تخفيف ?شيخ سيني? تلفظ مى‌شود و منسوب است به شيخ حسين از معاريف مشايخ قديم کهکيلويه و لرستان .

 زيلائى

مؤلف رياض‌الفردوس در رديف طوايف ممسنى از طايفهٔ زيلائى نام مى‌برد. زيلائى‌ها به دو شاخهٔ زيلائى ماشمى‌نشين و پشته‌نشين شناخته مى‌شوند و در قديم جزء ايل نوئى بودند، اما پس از متلاشى شدن آن ايل به بويراحمد پيوسته‌اند. اين طايفهٔ بزرگ داراى سازمان مستقل ايلى است .

 خواجه

خواجگان که بازماندگانى از آنها به‌صورت پراکنده و گروهى در استان‌هاى کهکيلويه و بويراحمد و فارس و بختيارى سکنى دارند از شاخهٔ قومى طوايف بومى قديم مى‌باشند و سرگذشت تاريخ آنها مجهول است. وجه تسميهٔ خواجگان را علامه دهخدا در لغت‌نامهٔ خود، حرف ?خ?، اينگونه تعريف مى‌نمايد: ?واژهٔ خواجه به معنى کدخدا و سرور و آقا است و استاد پور داود آن را از ريشهٔ واژه پهلوى خوتاى‌چه مصغر خداوند کوچک يا کتک خوتاى (کدخداي) دانسته و برخى تصور کرده‌اند که اين لغت از عناوين ترکى سلجوقيان است .

اما استاد معين در فرهنگ معين مى‌گويد: ?واژهٔ خواجه اصطلاحاً به پيروان فرقهٔ اسماعيليه هندوستان و ترکيه اطلاق مى‌شود که با توجه به اين تفسير لغوى عنوان خواجه را مى‌توان از يادگارهاى فرقهٔ اسماعيليه و جنگ‌ها و تضادهاى عقيدتى آنان در کهگيلويه يا رم‌گيلويه باستانى دانست .

مخاطبان می توانند برای مطالعه بیشتر بیوگرافی بقیه طوایف اینجا کلیک نمایند.

منبع:پایگاه خبری تحلیلی چرام

گزارش:صادق شیخی

انتهای پیام/ض