بهروز افخمی پس از نمایش فیلم گفت: فیلم‌های «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» براساس رمان مرجان شیرمحمدی و «سن‌پترزبورگ» براساس فیلمنامه پیمان قاسم‌خانی نوشته شده است که هر کدام براساس روحیات آنها شکل گرفت و این نشان می‌دهد که من بنا به اقتضائات داستان وابسته هستم.

 

وی افزود: فیلمنامه‌هایی که خود نگارش آن را برعهده داشتند و کار کردم مانند شوکران و جهان پهلوان  به کمدی سیاه نزدیکتر است.

 

افخمی اضافه کرد: در این داستان فضای شاد و شوخ‌طبی وجود دارد و نوع داستان هم مربوط به رمان خانم شیرمحمدی است. در این فیلم شخصیت مرد را تقویت کردند تا داستان اصلی رمان محور مرد قرار بگیرد و لحن شوخ‌طبی نیز در سراسر داستان وجود داشته است.

 

وی تصریح کرد: فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران»  به معنی کمدی واقعی نبوده و برخی از موقعیت‌های داستان بسیار متاثر کننده بوده است. داستان درباره زن و شوهری است که بر روی حسادت مرد دچار دعوا می‌شوند که بر اثر اختلاف دختر و دامادشان از سوی دخترشان توسری محکمی می‌خورند که آن حادثه دختر آنقدر جدی است که در پایان مشکلات خود را فراموش می‌کند.

 

کارگردان «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران»  با اشاره به اینکه داوری سال گذشته جشنواره فیلم فجر بسیار ساده‌تر از امسال بوده است، یادآور شد: سال گذشته فاصله فیلم‌ها با یکدیگر بسیار بیشتر بوده است و زمانی که به آنها جایزه دادیم آنهایی که برگزیده شده بودند احساس می‌کردند جایزه‌شان کم است و آنهایی که منتخب نشده بودند احساس ناامیدی کردند اما امسال فیلم‌ها بسیار نزدیک به هم بوده و فیلم برجسته که برتری داشته باشد وجود نداشت و باید به داوری جشنواره احترام بگذاریم و نباید خیلی جدی گرفته شود.

 

وی در خصوص کاربرد نریشین در فیلم توضیح داد: سینمایی حرفه‌ای دنیا و اروپا استفاده از نریشین متداول است و هر جا که لازم است کارگردان از روایت استفاده می‌کند اما در ایران تصورات درستی از این نوع استفاده وجود ندارد.

افخمی اضافه کرد: صدای راوی از عمد به صورت مستندگونه انتخاب شد تا طنز داستان نزدیک به چخوف باشد.

 

وی در خصوص انتقاد و منتقد در سینمایی ایران معتقد است که منتقد در جایی لازم است که تعداد زیادی فیلم وجود داشته باشد که نتوان همه آنها را تحلیل کرد و منتقد به درد کارگردان و نیز تماشاچی بسیار معمولی و فیلم فارسی نمی‌خورد بلکه گروهی از تماشاچیان که میان این دو قرار دارند و می‌خواهند میان 20 فیلم تنها به تماشای دو فیلم بنشینند نیاز است. منتقد برای تماشاچی خیلی عام و خاص نیست بلکه برای مخاطب متوسطی است که می‌تواند بگوید فیلم را پسندیده و یا پسند نکرده است.

 

مرجان شیرمحمدی فیلم‌نامه نویس «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» در ادامه گفت: هنگام نگارش رمان هیچ دغدغه‌ای نداشتم و فرزند دختر یعنی آذر در این فیلم تنها بهانه‌ای برای دور هم جمع شدن خانواده شده بود.

 

وی با اینکه نوعی طنز جالب در این فیلم وجود داشت افزود: داستان اصلی فیلم کمی زنانه‌تر بوده است که با کمی تغییرات به نسخه نمایش تبدیل شد و بیشتر قصد داشتیم که به صورت روایتی نقل نشود.

 

شیرمحمدی اضافه کرد: «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» یک داستان ساده بود که کارگردانی بسیار سختی داشته است تا تصمیم گرفتند کار را به بهروز افخمی بسپارند و کار درستی بوده است.

 

وی خاطرنشان کرد: حرف‌هایی که در این فیلم زده شده است باعث جذابیت آن شده و فیلمنامه باید غافلگیرانه باشد و پیچ و تاب‌هایی داشته باشد که تماشاچی عقب افتاده و نتواند انتهای آن را پیش‌بینی کند. 

 

شیرمحمدی یادآور شد: مهمترین وظیفه فیلمنامه‌نویس در طول فیلم این است که هر صحنه بسیار جذابتر و به گونه‌ای باشد که حدس آن برای مخاطب امکانپذیر نباشد و در فیلمنامه نویسی کلاسیک تعریف نقطه عطف همین است. 

 

وی گفت: مخاطب باسلیقه خودش از روی جامعه‌شناسی و روانشناسی فیلم را دیده و تحلیل کرده و نظرش را بیان می‌کند. فیلم برای سرگرمی است. ما در سینمای‌مان به لحاظ تکنیکی پیشرفت‌های زیادی داشته‌ایم اما همچنان در بیان قصه دچار مشکل هستیم.

 

سیدجمال ساداتیان تهیه کننده «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» گفت: فیلم خوب را قصه آن تشکیل می‌دهد و به نظرم قصه‌های بعد سینمای ما را ناراحت می‌کند.

 

وی افزود: تمام فیلم‌هایی که در این چند سال اخیر ساخته‌ام یک تلنگر اجتماعی داشته است و این فیلم هم قصه خوبی داشت و تلنگری هم به مسائل اجتماعی می‌زد که برای مخاطب جذاب می‌باشد.

 

ساداتیان اضافه کرد: بعد از نمایش فیلم در جشنواره و بازخوردهایی که از آن گرفتیم، متوجه شدیم که فیلم هم از سوی مخاطبان، منتقدین و هیئت داوران مورد توجه واقع شده است و حالا باید منتظر واکنش مردم در اکران این فیلم باشیم.

 

انتهای پیام/