در باب دعا در کلام معصومین(ع) بسیار سخن گفته شده و آن بزرگواران توصیه موکدی بر این امر داشته‌اند به طوری که رسول خدا(ص)در حدیثی دعا را سلاح مومن و ستون دین و نور آسمان‏‌ها و زمین معرفی می‌کنند1".

 

امام سجاد(ع) نیز درباره فایده و اهمیت دعا می‌فرمایند: "دعا، بلای نازل شده و نازل نشده را دفع می‌کند2".

 

پیامبر اسلام(ص) همچنین در حدیثی فرمودند: "دعا، مغز (و عصاره) عبادت است و هیچ کس با دعا کردن هلاک نمی‏‌شود3".

 

اما دعا نیزهمچون سایر عبادات آداب و شرایط ویژه دارد که در صورت انجام و رعایت آنها، نتیجه بهتر و مطلوب‌تری به دست می‌آید. یکی از مسائلی که در این باره مطرح می‌شود این است که چرا برخی دعاها به نتیجه نمی‌رسد و فرجامی ندارد. سوای این که خداوند متعال که قادر مطلق است و صلاح ما را بهتر از خودمان می‌داند و گاهی محقق نشدن خواسته‌هایمان به صلاح ماست در کنار آن یکسری شرایط برای به نتیجه رسیدن دعا ذکر شده است.

 

پیامبر خدا(ص) در این باره که کدام دعاها نافرجام است و نتیجه ندارد، می‌فرمایند: "هر دعایی که با تمجید (خدا) آغاز نشود نافرجام است4".

 

امام صادق(ع) نیز فرمودند: "دعا پیوسته در حجاب است، تا آن گاه که بر محمّد و بر خاندان محمّد صلوات فرستاده شود5".

 

امام باقر(ع) در حدیثی گناه را عامل به نتیجه نرسیدن دعای افراد معرفی می‌کنند و می‌فرمایند: "«انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می‌کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می‌گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می‌شود؛ خداوند به مأمور اجابت دعا امر می‌کند: خواسته‌اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را بر انگیخت و شایسته بی اعتنایی است6".

 

منابع احادیث:

 

1- بحارالانوار: 4/1644 ، 300/93

 

2- الکافی: 2 / 469 / 5 منتخب میزان الحکمة: 194

 

3- بحارالانوار: 4/1644 ، 300/93

 

4- بحارالأنوار: 93 / 317 / 21 منتخب میزان الحکمة: 198

 

5- الکافی: 2 / 491 / 1 منتخب میزان الحکمة: 198

 

6- اصول کافی، ج 2، ص 208.

 

انتهای پیام/