به گزارش خامی به نقل از "تسنیم"، کتاب «پایی که جاماند»، مجموعه خاطرات خودنوشت سیدناصر حسینی‌پور از روزهای اسارتش در عراق که به تازگی به زبان عربی برگردانده و در کشورهای عرب‌زبان مانند لبنان و عراق توزیع شده بود، مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفته به طوری که تمامی نسخه‌های چاپ اول به اتمام رسیده و انتظار می‌رود که کتاب به زودی به چاپ دوم برسد.

کتاب «پایی که جاماند» مجموعه خاطرات سید ناصر حسینی پور در زندان مخفی عراق است که از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است. پس از تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر نشر و گسترش آثار دفاع مقدس در کشورهای دیگر این کتاب توسط کمال السید به زبان عربی برگردان می‌شود و در کشورهای عرب زبان مورد استقبال گسترده قرار می‌گیرد. این کتاب توسط «جمعیه المعارف الاسلامیه الثقافیه» در بیروت و توسط «موسسه انوار رسول اعظم» در عراق نشر یافته است.

سیدناصر حسینی‌پور درباره استقبال کشورهای عرب‌زبان به ویژه عراقی‌ها از این کتاب گفت: انتظار می‌رود که آثار این‌چنینی به دلیل توصیف عملکرد رژیم عراق در طول جنگ تحمیلی و تعصب‌های نژادی بازخورد خوبی نداشته باشد و مورد استقبال مخاطب نیز قرار نگیرد، اما خوشبختانه این کتاب به دلیل روایت صادقانه و نشان دادن سیاهی‌ها در کنار سفیدی‌های دوران اسارت توانست جای خود را میان مخاطبان باز کند.

وی ادامه داد: این اثر پس از تأکید رهبر معظم انقلاب به زبان عربی برگردانده شده و با ترجمه‌اش نشان داد که آثار این‌چنینی به شرط صرف وقت و تأمل می توانند در بازارهای جهانی راه پیدا کنند. این در حالی است که بسیاری از آثار دفاع مقدس با وجود تأکید رهبر معظم انقلاب از 10 سال پیش تاکنون در نوبت ترجمه به سر می‌برند.

حسینی پور که در سن 16 سالگی در جبهه های حق علیه باطل پایش را از دست داده است و روز های متمادی را در اسارت رژیم بعث عراق سپری کرده است با چهره خندان و بشاش در جمع  علاقمندان به تاریخ جنگ در زاهدان ابراز داشت: یک ماه در بیمارستان بستری بودم تا اینکه پس از کمی بهبود به پادگان صلاح‌الدين منتقل شدم محلي که در آن حدود 22 هزار اسير مفقود الاثر ايراني كه نام‌شان در فهرست صليب سرخ ثبت نشده بود به‌ صورت مخفيانه نگهداري می شدند.

وی افزود: در اين پادگان كه در 15 كيلومتري تكريت قرار داشت از يك اردوگاه 4500 نفري، تعداد 320 نفر به شهادت رسيدند كه عراق پس از آزادي اسرا، هرگز نپذيرفت كه اين افراد در گروه اسراي ايراني قرار داشتند.

وی بیان داشت: در روزهاي اسارت با صفحه‌هاي آخر كتاب‌هاي مرتبط با سازمان مجاهدين خلق که براي مطالعه در اختيار اسرا قرار می دادند و همچنین کاغذ های پاکت سیگار و تکه های پاکت های سیمان دفترچه يادداشت درست كردم و حوادث روزانه را با كدگذاري بر روی آنها ثبت کردم.

وی ابراز داشت: برای ثبت خاطرات از حاشيه‌هاي روزنامه‌هاي القادسيه و الجمهوريه استفاده می کردم و سپس اين يادداشت‌ها را در يك عصا به همراه اسامي 780 اسير ايراني در عصای خود پنهان کردم و در روز آزادی در 22 تير 1369 به ايران آوردم.

وی افزود: این تکه کاغذ ها و ثبت خاطرات منجر به چاپ کتابی با عنوان «پایی که جا ماند» شد که به چاپ نوزدهم رسیده است و برای اینکه ابهامی در آن ایجاد نشود اغلب کسانی را که در جنگ و در این اردوگاه اسیر بودم یافتم و بر خاطرات این کتاب افزودم.

انتهای پیام/ک308