به گزارش خامی ، به نقل از " اینجا فرداست " :

من هم دیدم لازم است اشاره ای کنم به تاریخ تشکیل این جبهه. نظری گذاشتم آنجا(در وبلاگی که انتشار داده بود آن مطلب را). که دیدم بد نیست اینجا همان نظر خودم را انتشار دهم:

«کاش کمی به کالبد شکافی تاریخی ظهور این جبهه به صورت حرفه ای تر پرداخته بشه.
این جبهه ریشه در سالهای بعد از جنگ و ظهور رفاه سالاری دولت در آن سالها دارد که باعث شد جوانان بازگشته از جنگ خود را با فضای شهرها غریبه ببینند. 
از بنیان گذاران این جبهه می توان به سید مرتضی آوینی اشاره کرد که متاسفانه با شهادت ایشان و به دلیل فقر تئوریک آن نسل و ناتوانی در برخورد عاقلانه با وقایع پیش آمده در آن سالها این جبهه به سمت خشونت گرایی پیش رفت .
تولد دوباره این جبهه توسط نشریات انتشار یافته در اواسط دهه هفتاد توسط گروهی از همان جوانان چون صبح و شلمچه بود. که داستانی طولانی دارد.
اما مهمترین حرکتی که توانست به این جبهه عمق دهد در اوایل دهه هشتاد توسط استاد بزرگوار جناب آقای دکتر حسن عباسی در سطح دانشگاههای کشور آغاز شد و در نیمه اول دهه هشتاد با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد عملا گفتمان انقلاب در 27 سالگی انقلاب متولد شد.
این جبهه در حال حاضر در دوران نوجوانی اش به سر می برد اما از چنان قدرتی برخوردار است که توانسته سینما را تا حد زیادی از دست شبهه روشنفکران و بازار نشر کتاب را از دست باز ماندگان حزب توده و چپ گرایان نجات دهد.
قدمهایی بسیار عالی در عرصه موسیقی نیز آغاز شده که نوید بخش ایجاد عصر جدیدی از موسیقی انقلابی است که یادآور سالهای طلایی آن در دهه شصت است .
از مهمترین نقطه ضعف های این جریان می توان به تهران زدگی افراطی و بی توجهی به استعداد های ناب انقلاب در شهرستانها اشاره کرد. یادمان نرود که اولین نسل این جبهه که در اوایل دهه شصت به دنیا آمد و در کوران جنگ شکل گرفت و با پایان جنگ به یک باره عمرش خاتمه یافت، از افرادی چون سلمان هراتی و قیصر امین پور و صادق آهنگران و ...شکل گرفت که از روستاهای دور افتاده تنکابن و خوزستان و ...آمده بودند. در تاریخ پر از فراز و نشیب این جبهه به جز مسعود ده نمکی کمتر شخصی را می توان یافت که از تهران آمده باشد!!!
در هر حال حرف بسیار است».

توضیح:
یادمان باشد، «تاریخ معاصر ایران» را -همیشه- به جای «تاریخ انقلاب» به خوردمان داده اند.