به نقل از پایگاه خبری زنان قم ، شهيد معصومه رحيمي به علت فعاليت هاي سياسي خود و فرزندانش در عراق، توسط رژيم بعث، دستگير و در زندان بغداد به شهادت رسيد، شهيد بزرگواري که تا پاي جان عقايدش را دنبال کرد و هيچگاه راضي به تکرار حادثه عاشورا نشد، گوشه اي از زندگي اين شهيد بزرگوار را مرور مي کنيم:

نه سال بيشتر نداشت که با کوله باري از غم بي مادري و دوري از پدر با عمويش به نجف اشرف عزيمت کردند. علاقه شديد معصومه به مولا علي(ع) زبانزد خاص و عام بود به طوريکه بارگاه ملکوتي حضرت اميرالمومنين تنها جايي بود که معصومه در آن پناه مي گرفت و آرام مي شد چراکه هم غريب بود و هم بي کس به همين دليل طبق منش مولا و سرورمان حضرت علي(ع) بسيار يتيم نواز و مهمان دوست بود چراکه از مولايش درس مي گرفت.

عاشورا تکرار نشود

دختر شهيده مي گويد: به دنبال فعاليت هاي سياسي، برادرانم علي و محمد، عليه رژيم بعث عراق، همه ما بازداشت شديم چراکه آنها مي خواستند مابا رژيم بعث بيعت کنيم.

برادرانم گفتند: در سال 61 هجري، مردم به عهد خود وفا نکردند و با يزيد بيعت کردند و مصيبت عاشورا رقم خورد اما ما با صداميان بيعت نمي کنيم.

مادرم نيز مي گفت: اگر شماراهم از دست بدهم، اجازه نمي دهم تابارديگر بيعت يزيد زمان، تکرار شود.

دختري که از پدرش جدا نشد

معصومه با اينکه اهل ايران بود اما دلش نمي خواست به ايران بازگردد چرا که او خودرا دختر اميرالمومنين مي دانست و مي گفت: فرزند که از پدرش جدا نمي شود.

دختر شهيده مي گويد: حتي زماني که با اعضاي خانواده به سوي زندان روانه بوديم مادرم همچنان با عجز و تمنا حضرت را قسم ميداد که اورا پيش خود نگه دارد و هرگز از خود دور نکند.

سرانجام مادرم پس از چندروز شکنجه به دست مزدوران رژيم بعث عراق به شهادت رسيد و در وادي السلام نجف به خاک سپرده شد. معصومه در کنار حضرتش ماند و از او جدانشد.

انتهای پیام/