به گزارش پایگاه خبری باشت نیوز، سید ابراهیم یوسفی در یادداشتی نوشت: شهرستان نوپای باشت در سال 1389 به سایر شهرستان های استان اضافه و تا قبل از این تاریخ به عنوان یکی از بخش های شهرستان گچساران محسوب می شد. به همین دلیل در جدول شماره(2)، جمعيت شهرستان گچساران از سال 65 تا 83 به تفکيک شهر، بخش و دهستان آمده است.

دربحث جمعیت سعی شده تا در قالب چند جدول جداگانه و به تفکیک، علاوه بر موضوع تعداد جمعيت وخانوار شهرستان برحسب آخرین تقسیمات کشوری سال1390، به بررسی تطبیقی تحولات وروند افزایش و کاهش جمعیت شهرستان در نیم قرن اخیر بپردازیم.

جمعيت ايل باوی در سال ۱۳۴۷ حدود ۳۰۹۹ نفر، در سال ۱۳۶۰، دوهزار چهارصد شصت خانوار( ۱۳۲۱۰ نفر )؛ و براساس سرشماری آبان 65 جمعيت بخش باشت 27662 نفر بوده که در سرشماری 10 سال بعد یعنی سال 75 به24329 نفر کاهش یافته است.  همچنین در سرشماری نفوس و مسکن سال 85،  بخش مذکور دارای تعداد 22437 نفرجمعیت و 4315 خانوار و بر اساس آخرین سرشماری انجام شده توسط مرکز آمار ایران در سال 1390، شهرستان باشت دارای 5022 خانوار و 20699 نفر جمعیت بوده است. از اين تعداد 9266 نفر ساکن در مناطق شهري،11433 نفر در مناطق روستايي وبقيه غير ساکن بوده اند. نسبت جنسي نشان مي دهد که به ازاي هر 100نفر زن 96 نفر مرد وجود داشته است. بر عکس مناطق روستایی شهرستان که 24 روستا کاملا خالی از سکنه و اغلب مهاجر فرست بوده اند؛ شهر باشت به عنوان مرکز شهرستان روند افزایش جمعیت بسیار جزئی و نامحسوسی داشته است؛ بطوریکه در طول بیش از 30 سال جمعیت این شهر از 4254در سال 1365 به 9266 نفر در سال 1390 رسیده است.

البته بایستی به این نکته توجه کنیم که اغلب این افزایش نامحسوس نیز در نتیجه مهاجرت مردم روستاهای اطراف به شهر باشت می باشد. فهم این مطلب در تفسیر چرایی و چگونگی تحولات جمعیتی شهرستان بسیار حائز اهمیت است.

 اگرچه جمعیت شهر باشت از 4254در سال 1365 به 9266 نفر در سال 1390 رسیده است ولی جمعیت کل شهرستان باشت در سرشماری سال1365 که در آن موقع به عنوان بخش به حساب آمده، 27662 نفر بوده ولی در سرشماری سال 1390 به20699  نفر کاهش یافته است. یعنی 25 سال بعد جمعیت شهرستان باشت حدود 7 هزار نفر کاهش یافته است.

انتهای پیام/ک308