به گزارش پایگاه خبری باشت‌نیوز به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یادداشت: فاطمه میرزاآقایی - صبح امروز (دوم محرم ۱۴۰۴) در حالی‌که هنوز خورشید کاملاً طلوع نکرده بود، میدان انقلاب، قلب تپنده‌ی پایتخت، آغوش گشود بر امواج بی‌پایان مردمی که آمده بودند تا در یکی از بزرگ‌ترین مراسم‌های تشییع تاریخ معاصر ایران، بدرقه‌ای در شأن قهرمانان‌شان رقم بزنند؛ بدرقه‌ای برای بیش از ۶۰ شهید مظلوم؛ فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته‌ای و خانواده‌هایی که در پی تجاوز جنایت‌بار اخیر رژیم صهیونیستی، به خون نشستند و با پرچم افتخار بر دوش ملت، به سمت جاودانگی رفتند.

این مراسم، تنها یک تشییع نبود؛ نماد وحدت ملی، غیرت انقلابی و پیامی کوبنده به دشمنانی بود که خیال خام داشتند می‌توانند درخت تناور مقاومت را با موشک و ترور متزلزل کنند.

واقعیت اما چیز دیگری بود: «میدان انقلاب» دیگر بار نام خود را معنا کرد؛ انقلابی‌ترین تصویر ممکن از مردمی که در صحنه‌ بودند، با پرچم‌های سرخ «یا حسین (ع)»، شعارهای «مرگ بر اسرائیل» و چهره‌هایی مصمم.

در قاب دوربین‌های هوایی، میدان انقلاب با پرچم سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران پوشیده شده بود. تصاویر شهدای والا‌مقام پیرامون حوض میانی میدان چیده شده بودند؛ حلقه‌ای از افتخار و خون، در مرکز شهری که بوی حماسه می‌داد. دست‌نوشته‌ها و پلاکاردها، از «انتقام سخت» تا «آزادی قدس»، از «شهید زنده است» تا «مرگ بر آمریکا» در دستان زن و مرد، پیر و جوان، جلوه‌ای از وحدت در عین تنوع را نمایان می‌کرد.

مردم آمده بودند؛ نه فقط برای وداع، که برای بیعت. آمده بودند تا بگویند ما هنوز پای این راه هستیم، پای آرمان شهدا و کنار ولی‌فقیه ایستاده‌ایم. هنوز انقلاب زنده است، چون مردم زنده‌اند. از شهید سلامی و شانه‌ای، تا شهید محمدباقری، حاجی‌زاده، فریدون عباسی، شهید ربانی و خانواده‌اش، شهید طهرانچی، شهید محمدرضا نصیر باغبان و ده‌ها نام دیگر، امروز روی دستان مردم بودند؛ سنگین، اما سربلند.

در این مراسم که از میدان انقلاب تا میدان آزادی امتداد داشت، چهره‌های شاخصی از میان مسئولان و فرماندهان حاضر بودند؛ مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور کشورمان، از نخستین دقایق مراسم همراه مردم بود. محمدباقر قالیباف رئیس مجلس، حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضائیه، سردار اسماعیل قاآنی فرمانده نیروی قدس سپاه، علی شمخانی، عباس عراقچی، حجت‌الاسلام محمدی، سید ستار هاشمی وزیر ارتباطات، حسین سیمایی صراف وزیر علوم، امیر سرتیپ محمد محمودی، مهدی چمران و جمعی دیگر از مسئولان بلندپایه نیز در مراسم حضور یافتند؛ حضوری که نه نمادین، بلکه نشانه‌ای از همدلی و انسجام حاکمیت با مردم در روزهای سخت است.

حضور خانواده شهدا نیز چشمگیر بود. مادران و پدرانی که هر بار داغی تازه بر دلشان نشسته، اما سرشان را بالا گرفته‌اند. خواهران شهیدی که با صدایی محکم شعار می‌دادند و فرزندان شهیدی که دست در دست پدر یا مادر، سربند بسته بودند و شوق ادامه راه را در نگاهشان می‌شد دید.

این تشییع تنها رویدادی واکنشی به یک جنایت نبود؛ پیامی استراتژیک به بازیگران منطقه و فرامنطقه‌ای بود که بدانند ملت ایران نه تنها از تهدید نمی‌هراسد، بلکه آن را به فرصت انسجام تبدیل می‌کند. این‌جا فقط شهدا به خاک سپرده نمی‌شوند؛ این‌جا عزت دفن نمی‌شود، ترس دفن می‌شود و «وعده پیروزی» بار دیگر زنده می‌گردد.

سپاه پاسداران، در پاسخ به این جنایت، با اجرای عملیات «وعده صادق ۳» طی ۲۲ موج هدفمند، مراکز حساس رژیم صهیونیستی را زیر آتش گرفت و به دشمن فهماند که پاسخ به خون شهید، تنها سکوت نیست، بلکه خروش و اقدام است.

در پایان این مراسم باشکوه، پیکر مطهر شهدا به آستان امامزادگان، گلزار شهدای بهشت زهرا (س) و شهرهای زادگاه‌شان منتقل شد تا در خاک پاک میهن آرام گیرند؛ ولی راه‌شان در جان میلیون‌ها ایرانی ادامه دارد.

ایران امروز، نه تنها در سوگ، بلکه در اوج بیداری و بصیرت ایستاده است و دشمنان، اگر هنوز گوش شنوایی برای حقیقت دارند، باید بدانند که ملت ایران، در بلندمدت، برنده‌ همیشگی میدان خواهد بود.