نامه یک روستا زاده جنوبی به آیت الله هاشمی رفسنجانی

حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

سلام علیکم

مصاحبه مضحک و پر از اهانت شما که بوی کینه و غرض شخصی تان مشام هر خواننده حتی شهرنشین را پر میکرد نسبت به قشر صدیق انقلاب یعنی روستاییان را مطالعه کردم و بر خود دانستم که به عنوان یک روستازاده کوچک از مجموعه غیرت، رشادت و سلحشوران روستایی جنوب کشور مخصوصا ایل همیشه قهرمان لر، برای تلطیف خاطر حضرت آیت الله و انصار با وفای تان چند نکته بسیار کوتاه که به دلیل کهولت سن زیاد از یاد بردید بیان کنم تا شاید به یاد بیاورید روستانشینان از کدام جبهه و با چه منشی از انقلاب دفاع کرده و می کنند.

خاطره گوی انقلاب! اگر خاطر حضور انورتان باشد امام روستازاده یمان درباره ما روستازادگان فرمودند: " همین پا برهنگان و مستضعفان هستند که انقلاب را پیش بردند و این انقلاب مهم اسلامی رهین کوشش های این طبقه است، طبقه محروم، طبقه ای که نهضت را به ثمر رساند و توقعی هم نداشتند." (16/1/60)

حضرت آیت الله به یاد شما هست که زمانی در کشور جنگی اتفاق افتاد که نمی شود به آن عنوان دفاع مقدس داد مگر اینکه همین روستاییانی که امروز به زعم شما کاخ نشینان بی خیال نامیده می شوند قدم در وادی دفاع گذاشتند و جان و مال و ناموس خود را فدای آرامش شما و آقازادگان شما کردند که در آن دوران خطیر و حساس انقلاب فرزندان تان را به جای جبهه های حق با پول بیت المال راهی اروپا کردید و شما و دوستانتان در کشور جام زهر را به امام روستازدگان تعارف کردید و نوشانیدید.

به راستی امام را چه کسی بیشتر می شناسد! روستازادگانی که حتی امام را یک بار ندیدند ولی عصای دست پیری شان، دردانه ها، همه وجود و سرمایه عمرشان را برای حمایت و دفاع از انقلاب و امام به جبهه ها فرستادند یا شما و امثال شما که فرزندانتان را به بهانه های مختلف راهی کشورهایی کردید که مهمات شان تمام دردانه ها را به شهادت می رساند.

انقلاب گر! درست است سفره ما روستاییان به رنگین کمانی سفره شما نیست ولی الفبای نان سفره ما با عرق غیرت عجین شده نه با به یغما بردن بیت المال به بهانه قراردادهای سوری شرکت نفت و ...

حضرت آقا چه شده شما جت اسکی سوار کیش رفته چندسالی است که توفیق همنشینی ما روستاییان را از دست داده اید! شاید هنوز کینه شتری شکست از یک روستازاده را در انتخابات در دل داری که هر از گاهی عقده دل می گشایی و بیانی از سر کینه می فرمایید.

ای کاش یک بار فقط یک بار به جای ویلای شمال به روستاهای محروم فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و... سری می زدید تا یادتان بیاوریم که این فقیران روستازاده در اوج ثروت هستند ؛ ثروتی که طمع و بوی صداقت، شجاعت، غیرت، قناعت و صمیمیت دارد که شما بالای شهرنشین بسیار بسیار به آن محتاج و نیازمند هستید.

کاش می آمدید تا قصه آن فقیری که در مسجد رسول خدا از سوی آن به ظاهر ثروتمند مورد بی مهری قرار گرفت و در نتیجه موجب ناراحتی پیامبر شد برای شما تلنگری گردد.

حضرت خاطره گوی! درک برخی از ما نسبت به شناخت امام به مثابه درک آن صحابه است که با وجود کنار رسول خدا بودن مختصر وی را درک می کردند ولی شناخت و معرفت شان به اندازه آن عرب بیابان نشین حضرت اویس قرنی نبود.

آری ملاک و معیار انقلابی بودن در کنار و با امام بودن نیست بلکه معرفت داشتن و ثابت قدم در حفظ و صیانت از انقلاب و آرمانهای انقلاب است که شما و رفقای شفیق تان در سال 88 با تشویش اذهان عمومی و ... این توفیق را از خود سلب کردید.

حضرت آیت الله! هنوز رنگ خون و حماسه در کوچه پس کوچه های خاکی روستاهایمان نشان از انقلابی بودنمان دارد، هنوز بوی انقلاب می دهد دیوارهای کاهگلی روستایمان، هنوز برای دفاع از حرمین سرها می دهند روستازادگان، هنوز در روستایمان شمیم خوش بوی گل های پرپر شده خونین می پیچد.

در پایان شما را به مطالعه و یادآوری تاریخ انقلاب به ویژه وصیت نامه الهی سیاسی امام روستازدگان دعوت میکنم تا باز یادآوری شود علما، صلحا و شهدای این انقلاب از جماعت افلاکی روستا بودند، باشد که خداوند همه ما را به ره راستین امام هدایت کند و کسانی که این مسیر الهی را در فضای غبارگونه دنیا گم کردند را راهنمایی بفرماید.

والسلام علیکم و رحمه الله

محمد مقدم - روستازاده ای از جنوب