مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین این پایگاه خبری است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.

به گزارش پایگاه خبری باشت نیوز، فرشاد گرجی پور در یادداشتی نوشت: در کدامین جاده،به کدامین سو،با کدامین لکوموتیو، و در آخر نیز با کدامین محموله؟

آری این تکه ای از پازل هزار مجهول فرهنگ استانی ماست.

به برگهای کاهی مانده از ارثییه پدریمان،یعنی تاریخ می نگرم، آکنده از مدنیت و قانون مداریست .به ادبیات ساده ی با عطر عقلانیت تزیین شده درتاریخ استانم خیره می گردم. اینجا زمانی مورخین عمارت زاگرس نشینان را مهد قومی متمدن  می شناختند و حکومت پادشاهانشان را سرفصل عدالت شهریاری می دانستند. با چشم و دل رد پای تاریخ سازان را در ولایات استانیم می توان دید. در روایات مانده بخشش ها را اصولمند وتنبیه ها را در چارچوب عدالت و جنگیدن ها را مبتنی بر رعایت اصول اخلاقی و صلحها را بر پایۀ رعایت و پایبندی به قول و قرار ها می تواند مشاهده کرد. نخبگان و فرهنگسازان امروز، بچه های دیروز و فرزندان همان پدرانند. چگونه می شود لکوموتیو فرهنگ این استان غرق در ندانم کاری هایی باشد که پروژه ی فرهنگ سازی با وجود این همه نخبه در استان از وجود فرهنگ های غلط پدرییمان کوه بسازند و از آن همه فرهنگی که معطر به انسانیت بود کاه.

وجود دعواهای فامیلی که عمدتاٌ بر روی تعصبات کورکورانه و با چاشنیه احساسات زیاد و به دور از هر گونه قوه ی عقلی انجام می گیرد خود یکی از فرهنگهای اشتباه به جا مانده در استان میباشد.

هنوز هم در مسائل انتخابات و جایگزین کردن پستها در دنیای امروزی که شایسته سالاری کلمه ی لاینفک موضوع میباشد، سایه ی نامأنوس واژه ی قومی و قبیله ای نه فقط رنگ نباخته بلکه رنگ غالب نیز میباشد که بدور از انصاف است اگر ننویسم عزیزانی در صدر مدیریت استان میباشند که تمام هم و غمشان برچیدن این قبای زشت بر قامت موزون استان و نهادینه کردن شایسته سالاری در سطح این جامعه میباشند ،ولی با کدامین وسیله ؟

در تضاد با نهادینه شدن وظایف رسانه ها در استان بر کسی پوشیده نیست گهگاهی به مناسبت های مختلف در سطح رسانه های استانی توهین و ترور شخصیت اشخاص نیز نقل نوشته ها میگردد که در اینجا باید متذکر شد قلم بدستان منتقد و هنرمندان راستین که پایبنده به رعایت اصول قانون اساسی و شئونات اخلاقی واجتماعی میباشند به دلایل زیادی که نه مجال این مقاله اجازه میدهد ونه رشته تخصصی نویسنده این سطور، دست از ترویج فرهنگ کشیده اند در گوشه ای به امرار معاش غیر تخصصیشان مشغولند. در این راستا میتوان نوشت با ذکاوت مسؤلین محترم و فرهنگ دوست قلم ترویج فرهنگ را در استان باید به دست صاحبان اهلش داد.

در بحثی دیگر باید نهادینه نبودن تشکل ها و احزاب را در استان با چوب انصاف حلاجی کرد .به درستی اگر تاریخ تشکل ها و احزاب را بصورت جهانی مطالعه نماییم، به طور واضح میتوان نقش فرهنگ سازی و تنویر افکار عمومی را در کشورهایی که مدرن ترین قوانین را دارا هستند، پیدا کرد. اما متاسفانه در کشور عزیزمان ایران و به طور خاص استان ما از بدو تولد احزاب وتشکل ها تا به امروز هیچگاه نتوانسته اند جایگاه اصلی خویش را پیدا نمایند ،و زبان ناقص قلم نویسنده دلیل اصلی عدم شکوفایی گل فرهنگ در فرهنگستان این مرزو بوم را اینگونه مینویسد دلیل نشکفتن را در مقطعی از بدو تولد بازیچه بودن احزاب در دست مسؤلین ارشد کشوری و کمی جلو تر نیز نا آگاهی مردم از مزایای حزب و تشکل و در این مقطع زمانی نبود پشتکار مسؤلین در نهادینه کردن و وجود عواملی چون تراژدی قومیت پروری و حس ناسیونالیستیه کاذب نسبت به آب و خاک، میبینم .

در آخر نیز باید متذکر شد انتظار می رود دراین مقطع زمانی کاندید هایی که با گذر از فیلترهای مختلف استانی و کشوری آماده کارزار انتخابات می شوند با درایت و مدیریت صحیح و بدور از هرگونه زدو بند های نا مشروع و بدور از عرف، جامعه را بسمت یک جامعه ای مدرن برپایه دموکراسی که خود  محصولی از فرهنگ مردم سالاری می باشد ثوق دهند.

خدایا چنان کن سرانجام کار     توخشنود باشی و ما رستگار

انتهای پیام/ک308